Θα γνώριζες τον Mr.Darcy στο Tinder;

Σε περίπτωση που δεν έχεις διαβάσει το “Υπερηφάνεια & Προκατάληψη” της Jane Austen ή δεν έχεις δει τις πολλές κινηματογραφικές-τηλεοπτικές μεταφορές του, τότε απλώς θα αναφέρω ότι ο Mr.Darcy είναι πάνω-κάτω το πρότυπο άντρα κάθε γυναίκας. Δυναμικός, γενναιόδωρος, σοβαρός, εκφράζει τα αισθήματα του την κατάλληλη στιγμή και τα αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία.

Αν λοιπόν ο χαρακτήρας του Mr. Darcy γραφόταν σήμερα θα γνώριζε την Elizabeth Bennett στο Tinder και θα της ζητούσε να στείλει μια φωτογραφία τα βυζιά της;

Σκηνή από το “Pride & Prejudice” (2005)

Σίγουρα όχι στη Βρετανία του 19ου αιώνα. Τότε οι χοροί αποτελούσαν τη μοναδική ευκαιρία για δύο ανθρώπους που ένιωθαν έλξη να αγγίξουν ο ένας το χέρι του άλλου, να έρθουν σε τόσο κοντινή απόσταση τα κορμιά τους, για να μυρίσει ο ένας το άρωμα του άλλου, για να κοιταχτούν βαθιά στα μάτια.

Επομένως, νοσταλγούμε την εποχή όπου οι οικογενειακοί κανόνες, οι κοινωνικοί περιορισμοί, οι οικονομικές τάξεις καθόριζαν τις σχέσεις και που το σεξ δεν μπορούσε να τελεστεί πριν δύο άτομα ενωθούν με τα ιερά δεσμά του γάμου;

Εεεε, σαφώς όχι, αλλά ίσως να φτάσαμε σε ένα σημείο όπου η πλήρης απουσία κανόνων στο παιχνίδι του φλερτ να οδήγησε σε ένα διαφορετικό περιορισμό: όταν όλα επιτρέπονται, πως να ξέρεις που και πότε να βάλεις το όριο. Βασικά, πρέπει να βάλεις όριο; Αν το βάλεις, εξαφανίστηκες από το παιχνίδι όσο διαρκεί το swipe του Tinder;

Θα σου αναφέρω πως το σκέφτομαι: Κάθε παιχνίδι έχει κανόνες. Ειλικρινά, δεν κατάλαβα ποτέ ποιος επινόησε το off-side και παλεύω ακόμα να κατανοήσω πλήρως τον κανόνα αλλά αντιλαμβάνομαι πως δίχως αυτό κάθε ματς θα ήταν χαοτικό.

Επομένως, ακόμα και σε μια τόσο “ελεύθερη” εποχή αν κάτι σε ενοχλεί πραγματικά οφείλεις να το θέσεις ως όριο και αντί να προσπαθείς να προσαρμόσεις έναν άνθρωπο σε αυτό, να ψάχνεις για εκείνον που θα το σεβαστεί εξαρχής και μάλιστα θα έχει κι αυτός τα δικά του όρια.

Ο Dr. John Van Epp, σύμβουλος κλινικής ψυχολογίας και συγγραφέας του βιβλίου “How to Avoid Falling in Love with a Jerk,” σχολίασε σε συνέντευξη του στο MTV πως αυτό που γοητεύει μέχρι σήμερα τους αναγνώστες στη λογοτεχνία του 19ου αιώνα είναι η αίσθηση της δέσμευσης και της αφοσίωσης: ”Η δέσμευση αποτελεί επένδυση. Η δέσμευση απαιτεί συγκρότηση και η δέσμευση δίνει εξ’ορισμού δεσμευτικό χαρακτήρα στη σχέση. Δεν μιλάμε μόνο για νόρμες και κανόνες, αλλά για το να δίνεις στη σχέση ένα γενικότερο πλαίσιο. Όταν γνωρίζεις κάποιον και δεν γνωρίζει ποιος είσαι, δεν υπάρχει περιθώριο κατανόησης”.

Συνεπώς, μην προβληματίζεσαι για το ρεύμα της εποχής. Δράσε όπως ορίζει το δικό σου πλαίσιο συμπεριφοράς, αναζήτησε το άτομο που θα το σεβαστεί αυτό και σκέψου πως όλα αυτά μπορείς να τα κάνεις σε μια εποχή που δεν χρειάζεται να φοράς κορσέ 😉