Ο άντρας όπου θέλουμε όλες είναι εκείνος ο λίγο βαρύς, ο λίγο δύσκολος, το κακό παιδί δηλαδή. Από την άλλη όμως θέλουμε τον καλό που είναι κατάλληλος για σχέση αλλά για κάποιο μοναδικό λόγο ξενερώνουμε γυρνώντας πίσω πάλι στο κακό παιδί. Γιατί όμως γυρίζουμε στο κακό ενώ το καλό παιδί έχει όλα όσα χρειαζόμαστε;Γιατί επιμένουμε σε μια σχέση αδιέξοδο πιστεύοντας ότι θα αλλάξει και τελικά ποιοί είναι οι λόγοι που το καλό παιδί μας είναι αδιάφορο;
1. Η “συνεχής προσπάθεια” δε μετράει: Το κουράζουμε λίγο τσάμπα το θέμα με το να καταβάλλει διαρκή προσπάθεια προκειμένου να σε κερδίσει χάνοντας τη μοναδικότητα του και τον αυθορμητισμό του. Είναι σαν την γυναίκα με τον άντρα, όσο τον πιέζει μια γυναίκα τόσο φεύγει μακριά αυτός.
2. Μια πρόβλεψη παρακαλώ: Σου έχει τύχει ποτέ να θες να πεις κάτι και να σε προλαβαίνει ο άλλος; Αυτό ακριβώς εννοώ, είναι τόσο προβλέψιμος σε βαρετό σημείο. Όσο μονότονη και αν είναι η ζωή σου (που δε στο εύχομαι) θέλεις κάτι να σε ταρακουνήσει, να σε ενθουσιάσει, να είναι απρόβλεπτο. Και σόρρυ κιόλας αλλά αυτός μόνο απρόβλεπτος δεν είναι.
3. Θα κάνεις ότι θέλω εγώ: Το κακό παιδί μπορεί να σε κερδίσει για έναν και μοναδικό λόγο μπορείς να τον αλλάξεις ή καλύτερα πιστεύεις ότι μπορείς να τον αλλάξεις.Θέλεις να γίνει ένας άντρας στα μέτρα σου διορθώνοντας με κάθε τρόπο της ατέλειες του. Να ξέρεις ότι δεν πρόκειται να το πετύχεις. Αντίθετα, το καλό παιδί δεν έχει βαθμό δυσκολίας στο επίπεδο της υποταγής. Ότι του πεις θα το κάνει!
4. Όταν το καλό παιδί είναι συνώνυμο της δέσμευσης η γυναίκα θα φοβηθεί ακριβώς όπως ένας άντρας και θα ζητήσει το αντίθετο. Μόνο που τελικά θα κολλήσει μαζί του και μετά…καλά ξεμπερδέματα.
Leave A Comment